Żywiecki browar jest kontynuatorem tradycji stworzonej w Żywcu w 1856 roku przez arcyksięcia Albrechta Fryderyka Habsburga. To z inicjatywy i na terenie jego majątku powstał jeden z najnowocześniejszych w owym czasie na terytorium Galicji browar. Dziś, ze zdolnościami produkcyjnymi sięgającymi 5,4 miliona hektolitrów piwa rocznie, jest on największym zakładem Grupy Żywiec i jednym z najnowocześniejszych browarów w Europie.

O tym, jaką wagę przykłada się tu do jakości produktów i procesów technologicznych najlepiej świadczą liczne certyfikaty potwierdzające szczególną dbałość o systemy zarządzania: jakością, środowiskowego, bezpieczeństwem żywności i bezpieczeństwem i higieną pracy.

Sztandarowym piwem żywieckiego browaru pozostaje niezmiennie od początku jego istnienia Żywiec, marka znana i uznana nawet w czasach PRL-u, kiedy stanowiła jeden z naszych hitów eksportowych, a dla Polaków — synonim trudno osiągalnego, a niekiedy wręcz nieosiągalnego luksusu.

https://youtu.be/EZ8Zm29HQq0 - Podróż po sześciu piwnych szlakach

Historia Browaru

1856 rok – Budowa browaru w Żywcu

Choć tradycje piwowarskie sięgają w Żywcu XIV wieku, to tak naprawdę wszystko zaczęło się, gdy z inicjatywy arcyksięcia Albrechta Fryderyka Habsburga wybudowano tu browar. Stał się on wkrótce perłą w koronie dóbr żywieckich. Niespotykana w tej części kraju skala inwestycji oraz zastosowanie nowatorskiej technologii „dolnego fermentu” sprawiły, że Żywiec był najnowocześniejszym browarem fabrycznym w Galicji. Mogły z nim konkurować tylko Okocim i Browary Lwowskie. Browar produkował piwa najwyższej jakości, m.in. unikalne piwo Porter, porównywalne z najlepszymi angielskimi piwami typu Stout i Double Stout, a także piwo Ale i Marcowe.

1939 rok – Browar pod zarządem niemieckim

Po wybuchu II wojny światowej dobra żywieckie wraz z browarem − należące do deklarującej swą polskość części rodziny Habsburgów − objęte zostały niemieckim zarządem komisarycznym. Nowe zamówienia, m.in. od armii i policji, powodowały, że produkcja piwa w tym czasie rosła.

Żywiecki browar przetrwał wojnę. Wbrew staraniom wycofujących się oddziałów hitlerowskich, które zamierzały zniszczyć wszystkie ważniejsze obiekty o charakterze strategicznym, pracownicy browaru uszkodzili kable elektryczne łączące ładunki wybuchowe umieszczone w piwnicach z zapalarką elektryczną, co uniemożliwiło wysadzenie zakładu.

1945 rok – Nacjonalizacja żywieckiego browaru

Ocalały browar nie powrócił już w ręce Habsburgów. Utracili go na rzecz państwa wraz z dobrami żywieckimi. Przez pewien czas o jego dawnych właścicielach przypominała jeszcze nazwa firmy: Karol Olbracht Habsburg – Arcyksiążęcy Browar w Żywcu pod Zarządem Państwowym. Wkrótce jednak i ona uległa zmianie.

Nowa, powojenna rzeczywistość nie była łatwa nie tylko dla dawnych właścicieli, ale i dla samego browaru, który borykał się z trudnościami w zaopatrzeniu w surowce i maszyny oraz z ograniczonym dostępem do najnowszych, zachodnich technologii. Mimo to piwa żywieckie zachowały doskonałą jakość i wkrótce stały się dla Polaków synonimem trudno osiągalnego luksusu.

1956 rok – Początek powojennej produkcji na eksport

W roku stulecia firmy, browar rozpoczął produkcję piwa eksportowego, które za kilka lat miało podbić zagraniczne rynki. Tym samym powrócił do tradycji eksportowych zakładu, który sprzedawał swoje wyroby w Budapeszcie, Cieszynie i morawskiej Ostrawie już przed I wojną światową. Głównymi zagranicznymi odbiorcami w początkach lat 60. były: Belgia, Bułgaria, Egipt, Francja, Hiszpania, RFN, Rumunia, Węgry, Wielka Brytania, USA i ZSRR. Prawdziwy sukces przyszedł jednak w kolejnej dekadzie, gdy piwa z Żywca zaczęły zdobywać nagrody na najbardziej prestiżowych wystawach Starego Kontynentu, wygrywając z wyrobami renomowanych europejskich browarów.

1968 rok – Żywiec – polski hit eksportowy

W latach 70. i 80. XX w. eksportowano niemal połowę produkcji. Wcześniej jednak żywiecki zakład gruntownie zmodernizowano. Tak, by dwukrotne zwiększyć jego zdolności produkcyjne i choć w części zaspokoić wciąż rosnący krajowy popyt. Żywieckie piwa cieszyły się bowiem ogromną popularnością. Ich asortyment był w tym czasie bardzo bogaty. Wytwarzano piwa eksportowe (Full Light – Jasne Pełne i Porter) oraz piwa krajowe (Beskidzki Zdrój, Marcowe, Karnawałowe, Krzepkie, Zdrój, Słodowe).

1991 rok – Żywiec spółką giełdową

W drugiej połowie lat 80. piwa żywieckie były powszechnie znane, a sam browar należał do przodujących zakładów w Europie. Nic więc dziwnego, że na przekształcenie Zakładów Piwowarskich w Żywcu nie trzeba było długo czekać. Już w grudniu 1990 roku zostały przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. We wrześniu 1991 r. akcje browaru w Żywcu zadebiutowały natomiast na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Zapoczątkowane przez browar działania inwestycyjne miały na celu stałą modernizację zakładu, zwiększanie mocy produkcyjnych, doskonalenie jakości produktów oraz ochronę środowiska.

1994 rok – Inwestor strategiczny w Żywcu

W marcu spółka pozyskała inwestora strategicznego − firmę Heineken International Beheer BV.

1998 rok – Fuzja Zakładów Piwowarskich w Żywcu SA z firmą Brewpole BV

W wyniku połączenia firm, należący do Grupy Żywiec Browar w Żywcu i Bracki Browar Zamkowy zasiliły browary w Elblągu, Warce i Leżajsku.

2003 rok – Pilotażowe wdrożenie systemu TPM

Browar Żywiec, jako jeden z pierwszych w koncernie Heineken, rozpoczął pilotażowe wdrożenie systemu TPM. Jego celem jest wyeliminowanie strat we wszystkich procesach poprzez aktywny udział wszystkich pracowników organizacji. Działania związane z jego wdrożeniem zostały docenione i potwierdzone międzynarodowymi certyfikatami i nagrodami.

2006 rok – Muzeum Browaru Żywiec

W 150-lecie powstania zakładu otwarto Muzeum Browaru Żywiec, które mieści się w dawnych piwnicach leżakowych, na najniższym poziomie browaru, wykutym niemal w całości w litej skale.

2009 rok – Nagrody za Total Productive Management (TPM)

Browar w Żywcu, jako pierwszy w korporacji, nagrodzono Heineken Bronze Award – statuetką przyznawaną przez koncern Heineken. Jest ona równoznaczna z uzyskaniem certyfikatu potwierdzającego stopień wdrożenia systemu TPM. Jednocześnie jako pierwszy browar w Polsce żywiecki zakład otrzymał Award for TPM Excellence (Category A) − nagrodę japońskiego instytutu JIPM (Japan Institute of Plant Maintenance). Instytut ten od 1964 roku zajmuje się certyfikacją spójnego i pełnego wdrożenia systemu TPM.

2010 rok – Browar w Żywcu najbezpieczniejszym miejscem pracy w Polsce

23 listopada 2010 roku Państwowa Inspekcja Pracy uznała Browar w Żywcu za najbezpieczniejsze miejsce pracy w Polsce. Działania żywieckiego Browaru w zakresie bezpieczeństwa docenił także Business Centre Club (BCC) oraz Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. Niecały miesiąc później, 9 grudnia, w konkursie Business Centre Club „Pracodawca Podbeskidzia”, Browar w Żywcu okazał się najlepszym we wszystkich kategoriach i otrzymał główną nagrodę „Pracodawca Podbeskidzia 2009”.

2011 rok - Nagroda TPM 2010 dla Browaru w Żywcu

Arcyksiążęcy Browar w Żywcu otrzymał nagrodę TPM 2010 za przyspieszony i trwały rozwój w kierunku Browaru Klasy Światowej w dziedzinie produkcji i logistyki. Nagroda ta jest kolejnym wyrazem docenienia pracy, zaangażowania i konsekwencji działania całej załogi browaru.

2012 rok - Browar w Żywcu nagrodzony TPM drugiego stopnia

W marcu 2012 r. Arcyksiążęcy Browar w Żywcu otrzymał nagrodę TPM drugiego stopnia “Award for Excellence in Consistent TPM Commitment” przyznaną przez japoński instytutu JIPM (Japan Institute of Plant Maintenance). Nagroda ta jest potwierdzeniem dojrzałości i wytrwałości pracowników Browaru w procesie wdrażania TPM oraz doskonalenia osiąganych wyników.

2014: Arcyksiążęcy Browar w Żywcu rozszerza ofertę specjalności. Obok Portera żywieccy browarnicy zaczynają warzyć piwa w stylu Bock, Białe, Marcowe. Wkrótce do tej ofery dołączają Żywiec APA, Żywiec Amerykańskie Pszeniczne.

Rok 2016: Arcyksiążęcy Browar w Żywcu uwarzył po raz pierwszy 5 milinów hektolitrów. W tym samym roku z okazji 160-lat działalności przeprowadzana jest rewitalizacja ekspozycji Muzuem Browaru. Wkrótce odwiedzi go milionowy zwiedzający