Demonstracja, w której udział wzięło ok. 1200 osób, rozpoczęła się o godzinie 12. Po odczytaniu rezolucji, w których studenci przedstawili swoje postulaty, odbyło się spotkanie z prorektorem Uniwersytetu Warszawskiego Zygmuntem Rybickim. W skład delegacji studenckiej wchodzili: Ryszard Bugaj, Marcin Król, Michał Osóbka-Morawski, Barbara Toruńczyk, Irena Lasota oraz Jadwiga Staniszkis.

Postulaty studentów miały związek z nakazem zawieszenia przez Teatr Narodowy wystawiania Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka. Po ostatnim przedstawieniu, które odbyło się 30 stycznia 1968 r., studenci skandując hasła "Niepodległość bez cenzury" i "Chcemy kultury bez cenzury" przeszli pod pomnik Mickiewicza.
W rezolucjach studenci sprzeciwiali się naruszaniu konstytucji PRL i zawieszeniu Dziadów. Domagano się również unieważnienia decyzji o relegowaniu z UW Adama Michnika i Henryka Szlajfera oraz umorzenia postępowania dyscyplinarnego przeciwko innym studentom, którzy uczestniczyli w manifestacji przeciwko zdjęciu z afisza Dziadów.

Drugą rezolucję odczytali Wiktor Górecki i Mirosław Sawicki. Popierano w niej  postulaty Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Oddziału Warszawskiego Związku Literatów Polskich.

O 14.45 przez główną bramę UW wmaszerowały umundurowane oddziały milicyjne, zaś od ulicy Oboźnej cywile z pałkami. Manifestacja na Uniwersytecie Warszawskich została brutalnie rozpędzona, ale w ciągu kolejnych dni, pomimo represji władz, następowały kolejne wystąpienia w innych ośrodkach akademickich.

Władze PRL wystąpienia studenckie uznały oficjalnie za skutek syjonistycznej działalności agenturalnej, a wydarzenia marcowe stały się pretekstem do podjęcia działań antyinteligenckich i antysemickich.

WL

Fotografia: wiec studencki na dziedzińcu UW, Instytut Pamięci Narodowej, CC-BY-NC.


O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski.







POLECAMY TAKŻE: