Podstawowym typem maski używanej przez cywilów w Stanach Zjednoczonych podczas drugiej wojny światowej był model MI-I-I Noncombatant Gas Mask. Była to prosta konstrukcja aczkolwiek bardzo skuteczna, prostota konstrukcji pociągła za sobą możliwość łatwej i szybkiej produkcji oraz sprzedaży w niewielkiej cenie detalicznej. Produkcję rozpoczęto w 1941 roku, maska występowała w czterech rozmiarach które były oznaczane napisem nad okularami: Large Adult, Medium Adult, Small Adult oraz Child Size co oznaczało kolejno rozmiar duży, średni, mały oraz specjalny bardzo mały dla dzieci.

Część twarzowa składała się z odpowiednio wyciętego kawałka płótna impregnowanego, koloru brązowego, zszytego końcami pod brodą. Na zewnątrz maski wokół jej obrzeża były przyszyte metalowe sprzączki mocujące sześciu punktowe paski ogłowia, sprzączki pasków skroniowych(druga para od góry) były dodatkowo połączone z maską za pomocą taśmy parcianej która z kolei do maski poza przyszyciem była także przynitowana. Po lewej stronie znajdował się zawór wydechowy typu MIV, stosowany także w kilku typach masek wojskowych. Dwa duże okrągłe okulary były wykonane z elastycznego tworzywa, a centralnie z przodu maski został umiejscowiony pochłaniacz gazów bojowych typu MI który malowano na szaro-oliwkowy kolor i drukowano na jego powierzchni instrukcję oraz zalecenia na temat maski.  Projekt maski stanowił własność intelektualną Rządu Stanów Zjednoczonych, całość była sprzedawana w kartonowych pudełkach w którym się znajdowała maska wraz z płócienną torbą, instrukcją oraz mały metalowy pojemnikiem w którym znajdował się kawałek materiału nasączony roztworem zapobiegającym zaparowywaniu okularów.

W 1942 roku w masce zastosowano nowy model zaworu wydechowego typu M8 który różnił się od swojego poprzednika tylko tym iż posiadał osłonę gumowego płatka zaworu co zapobiegało jego uszkodzeniom. Automatycznie nazwę maski zmieniono na MIA2-I-I, w nowej wersji zastosowano nowy materiał do produkcji części twarzowej który jakoby miał być ulepszeniem poprzednika, nadal było to płótno lecz już gumowane obustronnie co znacznie zwiększało odporność na uszkodzenia mechaniczne. Ta wersja nie posiadała już nitu mocującego parcianą taśmę pasków skroniowych do maski a pochłaniacz w odróżnieniu od poprzednika był mocowany za pomocą metalowej taśmy zaciskanej za pomocą wkrętu a nie poprzez obwiązanie sznurkiem jak to było w masce MI-I-I, takie rozwiązanie znacznie ułatwiało wymianę zużytego pochłaniacza.

Maski z serii MIA2-I-I są do dzisiaj bardzo popularne ze względu na ilość wyprodukowanych sztuk i bez trudu można je zdobyć nadal zapakowane w oryginalny karton, natomiast poprzednia wersja MI-I-I jest już znacznie rzadsza i stosunkowo ciężko jest ją w ogóle znaleźć bez względu na cenę.


Marek Kulig

POLECAMY TAKŻE: