Plany budowy ogromnych kompleksów podziemnych na terenie Austrii nie ograniczały się obiektów Zement oraz Bergkristall. Więźniowie Mauthausen zostali zatrudnieni również przy drążeniu dwóch, znajdujących się koło miasta Melk w środkowej Austrii – miały one stanowić schronienie dla grupy zakładów „wielozadaniowego” koncernu Steyer-Daimler-Puch. W ten sposób zostałyby one skupione w jednym centrum przemysłowym, które przez to stałoby się jednocześnie jednym z najważniejszych miejsc koncentracji przemysłu zbrojeniowego III Rzeszy.

Rozpoczęto tu budowę dwóch obiektów podziemnych o kryptonimach „Quarz I”/B-9 (czytaj: „kwarz”) i „Quarz II”/B-10. Były to pod każdym względem typowe i wręcz sztampowe fabryki podziemne z równoległymi tunelami komunikacyjnymi przecinanymi przez prostopadłe szeregi hal. Każdy z nich miał mieć powierzchnie użytkową rzędu co najmniej 100 000 m 2 , jednak żaden nie został ukończony i prawdopodobnie nie uruchomiono produkcji.

Oprócz nich, budowano w Austrii szereg mniejszych obiektów podziemnych.

Na uwagę zasługują przede wszystkim:

- Poza opisanymi wcześniej obiektami klasyfikowanymi przez sztab Kammlera jako „B-Vorhaben” (B-8, B-9, B-10), więźniowie Mauthausen budowali, względnie mieli budować następujące kompleksy „strategiczne”: A-3 koło m. Grein (prawdopodobnie o kryptonimie „Arapaima”), A-4 koło m.Gunskirchen, A-5 koło Hollenstein (jeden z trzech obiektów o takim oznaczeniu), A-6 koło Klagenfurtu (jeden z trzech obiektów o takim oznaczeniu), A-9 koło Mistelbach (jeden z dwóch obiektów o takim oznaczeniu) oraz A-10 koło Linde (j.w.).

- „Marmor” koło m. Peggau o wykorzystywanej powierzchni użytkowej rzędu 10 000 m2, firma Steyer produkowała tam wały korbowe.

- „Seeigel” koło m. Steyr, o numerze O.T. – 74. Brak bliższych danych.

- „Chlorit”, budowany koło miejscowości ST. Pölten, a w pobliskim Statzendorf również podziemna rafineria o kryptonimie „Ofen 31/32”.

- Podziemna fabryka ulokowana w grocie „Seegrotte” koło Hinterbrühl i jeszcze wiele innych …