Wielu szprotawian już wie, że w kościele pw. Wniebowzięcia NMP znajduje się szklana trumna „jakiejś księżniczki”. Dodają, że trumna jest hermetycznie zamknięta. Niektórzy mieli okazję ją zobaczyć. Jednak kogo by nie zapytać, kim była ta Faustyna i jak trafiła do Szprotawy, - nikt nie potrafił udzielić odpowiedzi.

Trumna, a raczej wykonany w stylistyce barokowej sarkofag, do dziś spoczywa w murach kościoła. Choć nie wystawiony na publiczny pokaz. Jedna ze ścian sarkofagu jest wykonana z matowego szkła, podzielonego na dwie części spojone ołowiem. Sarkofag nigdy nie był hermetyczny. Przez matową szybę z bardzo bliskiej odległości można dostrzec sylwetkę drobnej kobiety niskiego wzrostu. Jej twarz wykonana jest z woskowej masy pokrytej kolorowymi farbami. Na głowie ma welon. Ubrana jest w długą sukienkę, dziś już mocno wyblakłą i zakurzoną. W rękach trzyma wianek, prawdopodobnie włożony do sarkofagu w okresie późniejszym.

Napis na górnej części sarkofagu informuje nas, że jest to FAUSTINA. – Na pomoc przychodzi nam zapomniana niemiecka praca Clemensa Baiera pt. Historia kościoła farnego w Szprotawie” (oryg. „Geschichte der Stadtpfarrkirche zu Sprottau”). Sarkofag trafił do Szprotawy w drugiej połowie XVIII wieku.

„…W tym czasie dom boży otrzymał dzięki patronowi jezuitów Baltazarowi Lindner z Rzymu ciało świętej Faustyny razem z AUTHENTIKA. List towarzyszący z 17 sierpnia 1765 roku zaczyna się następująco: Co już dawno temu obiecałem, w końcu z wielkim trudem dotrzymałem ku wielkiej radości Waszej czcigodnej Pani Przeoryszy i całego szacownego szprotawskiego klasztoru, mianowicie święte ciało S.Faustyny męczenniczki…” List oraz odpowiedź Lindnera na podziękowanie znajdowały się w odpisie w archiwum parafialnym. Tzw. AUTHENTIKA leżała za szybą sarkofagu (kość prawego ramienia). Relikwie zostały przyniesione do Lubania na barkach pewnego mężczyzny i prawdopodobnie stąd odebrane. Potem wystawione w szklanej trumnie na ołtarzu chóralnym Magdalenek.

 

Święta Faustyna umarła śmiercią męczeńską w 304 roku w Rzymie w czasie prześladowania chrześcijan. Papież Klemens XIII uroczyście przekazał relikwie „świętej z katakumb” 9 października 1763 roku klasztorowi Kapucynów w Porrentruy. Faustyna miała swoje święto przypadające na trzecią niedzielę września. Podczas sekularyzacji klasztoru uratowano szczątki świętej i złożono w kościele św. Piotra w Pruntrut, gdzie spoczywają do dziś w kaplicy św. Michała. Różne szczątki św. Faustyny znajdują się w wielu kościołach.

Historia rejestruje jeszcze św. Faustynę ur. w VI wieku koło Piacenza (Włochy), współzałożycielkę klasztoru w Como w północnej Italii, zm. 15 stycznia 580 r. A także uznaną niedawno za świętą Faustynę Kowalską.

 

Maciej Boryna

borynam@interia.pl

tel. 0 600 831 786