Kiedy w 1934 r. Stefan Starzyński został mianowany komisarycznym prezydentem Warszawy, w stolicy przyjmowano go raczej niechętnie, choć miał w swoim dorobku doświadczenie w służbie publicznej jako wiceminister i poseł na Sejm, a wcześniej udział w Legionach i Polskiej Organizacji Wojskowej w czasie I wojny światowej.

Komisarz, a od 1938 r. prezydent stolicy, zdobył uznanie warszawiaków dzięki swoim licznym inicjatywom. W czasie jego rządów zmodernizowano arterie komunikacyjne, rozbudowano sieć tramwajową, powstał projekt budowy metra, opracowano czteroletni plan rozbudowy miasta etc. Prezydent Starzyński zainicjował również organizowany także dzisiaj konkurs Warszawa w kwiatach, którego pierwszą laureatką była Mira Zimińska.

Do legendy przeszedł dzięki swojej postawie we wrześniu 1939 r., kiedy mimo zarządzonej ewakuacji pozostał w oblężonym mieście i stał się faktycznym przywódcą walczącej Warszawy. Jego działalność koncentrowała się na organizacji obrony miasta, choć zasłynął przede wszystkim swoimi przemówieniami radiowymi, w których podtrzymywał na duchu mieszkańców stolicy.

Po aresztowaniu Stefan Starzyński został zamordowany pomiędzy 21 a 23 grudnia 1939 w Warszawie lub jej okolicach. Przybliżoną datę śmierci Starzyńskiego ustalono dopiero w wyniku śledztwa IPN w 2014 r. Wcześniej wskazywano jako datę jego śmierciu rok 1944.

Ilustracja: prezydent Warszawy Stefan Starzyński, ok. 1935 r., Polona, CC-BY-NC.


O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski.









POLECAMY TAKŻE: