Umowa pomiędzy rządami Polski i III Rzeszy miała stanowić podstawę przyszłych stosunków politycznych pomiędzy krajami, opartych na "bezpośrednim porozumiewaniu się jednego państwa z drugim we wszelkiego rodzaju zagadnieniach, dotyczących ich wzajemnych stosunków".

Oba rządy podkreślały równocześnie, że utrzymanie i utrwalenie stałego pokoju pomiędzy ich krajami stanowi istotny warunek pokoju w Europie.

W myśl deklaracji, w razie gdyby pomiędzy Polską a Niemcami wynikły kwestie spore, niemożliwe do załatwienia poprzez bezpośrednie rokowania, oba rządy miały szukać rozwiązań przy pomocy innych sposobów pokojowych, w żadnym wypadku nie uciekając się do stosowania przemocy.

Umowa miała stanowić rękojmię do znajdowania dla zagadnień politycznych, gospodarczych i kulturalnych rozwiązań opartych na "sprawiedliwym i słusznym wyrównaniu obustronnych interesów".

Sygnatariusze wyrażali także przeświadczenie, że dzięki deklaracji stosunki pomiędzy ich krajami będą się owocnie rozwijały i doprowadzą do ugruntowania dobrosąsiedzkich kontaktów, co miało mieć pozytywny wpływ również na inne kraje europejskie.

Deklaracja miała obowiązywać przez 10 lat od dnia ratyfikowania. Jej postanowienia nie zostały jednak przez stronę niemiecką dotrzymane. Hitler wypowiedział umowę w kwietniu 1939 roku, a we wrześniu tego samego roku nie wypowiadając oficjalnie wojny zaatakował terytorium Rzeczypospolitej, rozpoczynając w ten sposób II wojnę światową. AKN

PAP - Nauka w Polsce

bsz

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl