Droga od pierwszych pomysłów na transmisje telewizyjne do regularnych audycji była w Polsce i na świecie wyjątkowo długa. Pierwszy zestaw do transmisji i odbioru sygnału telewizyjnego opatentował już w 1897 Jan Szczepanik. Sprzęt nazywał się telektroskop i wyświetlał obraz złożony z kolorowych punktów. Zasada działania była taka sama, jak przy współczesnych telewizorach, jednak niska rozdzielczość nie pozwalała jeszcze na wyświetlenie niczego "ciekawego". Aparat ze względu na koszty i pionierski charakter nie przyjął się.

W latach dwudziestych telewizją interesowano się już powszechnie. W 1929 inżynier Stefan Manczarski skonstruował nadajnik i niewielki odbiornik, na którym jednak już było "coś" widać. Dwa lata później Edward Twardow i Fryderyk Dyrna w katowickim oddziale Polskiego Radia nadali pierwszą eksperymentalną transmisję telewizyjną, którą odebrali na własnoręcznie skonstruowanym odbiorniku. Do audycji dla masowego odbiorcy było jednak jeszcze daleko.

Przełom nastąpił dopiero w 1935 roku, gdy w warszawskim oddziale Polskiego Radia zaczęto na poważnie myśleć o uruchomieniu regularnych audycji telewizyjnych. Na najwyższym piętrze wieżowca Prudential zbudowano studio telewizyjne oraz antenę nadawczą o zasięgu ok. 20 km. Pierwszą eksperymentalną audycję nadano 5 października 1938 roku. Zawierała występ Mieczysława Fogga oraz film "Barbara Radziwiłłówna". Audycję można było obejrzeć na odbiornikach w kilku punktach w Warszawie (prywatnych telewizorów wówczas jeszcze nie było). Kolejną audycję nadano niespełna rok później 26 sierpnia 1939. Miała być ona już wstępem do regularnej transmisji. Niestety wojna przerwała ten wątek rozwoju telewizji. Na kolejne audycje trzeba było czekać do 1952 roku.



Fotografia: Warszawa, plac Napoleona, gmach tow. „Prudential” – miejsce nadawania sygnału telewizyjnego od 1937. Źródło: Polona, domena publiczna.

O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski