Monety Augusta II Mocnego
August II Mocny (1697 - 1733)
tytuły króla: AUGUSTUS SECUNDUS DEI GRATIA REX POLONIAE, MAGNUS DUX LITHUANIAE, RUSSIAE, PRUSSIAE, MASOVIAE, SAMOGITIAE, LIVONIAE, KIJOVIAE, VOLHYNIAE, PODOLIAE, SMOLENSCIAE, SEVERIAE, CZERNIECHOVIAE, NEC NON HAEREDITARIUS DUX SAXONIAE ET PRINCEPS ELECTOR ETC.
W okresie panowania Augusta II Mocnego trwał i pogłębiał się niebywały chaos monetarny. W kraju w obiegu były bite w dużych ilościach za ponowania króla Jana Kazimierza szelągi miedziane zwane boratynkami, mniej liczne tynfy oraz szóstaki i orty bite za panowania króla Jana Sobieskiego.W dalszym ciągu mennice koronne w Krakowie i Bydgoszczy były zamknięte. Mennice miejskie w Gdańsku, Toruniu i Elblągu produkowały bardzo małe ilości monet, ponieważ uruchamiane były na krótkie okresy. W kraju, poza monetami wymienionymi wyżej, były w obiegu monety z różnych krajów jak szwedzkie, brandenburskie i wiele innych. Stan ten narażał ludność na poważne straty. Nie zaradził temu król August II zlecając bicie monet dla Polski w mennicach saskich (Lipsk) ponieważ monet tych wybito również stosunkowo niewiele.
Działalność mennic miejskich w okresie panowania Augusta III przedstawiała się nastęująco:
Mennica w Grodnie - Wielki podskarbi litewski Ludwik Pociej, w okresie walk między zwolennikami Augusta II, a Stanisława Leszczyńskiego, otworzył mennicę w Grodnie, w której wybijał bez zgody senatu trojaki i szóstaki na opłacenie wojsk. Ponieważ na monetach tych była umieszczona podobizna Augusta II, który w roku 1706 abdykował - Stanisław Leszczyński, po zdobyciu Grodna w roku 1707, unieważnił te monety i zamknął mennicę. Monety te bite z lichego srebra (25% srebra w metalu) oznaczone na rewersie literkami Pocieja L-P. i herbem Waga, po ponownym objęciu tronu przez Augusta II znów stały się prawnym środkiem płatniczym.
Mennica w Gdańsku - była czynna jedynie w roku 1698, w którym - w związku z przyjazdem króla - wybito monety złote oraz w 1717 roku wybito niewielką ilość szelągów.
Mennica w Toruniu - wybiła niewielkie ilości dukatów w roku 1702.
Mennica w Elblągu - przez cały czas panowania Augusta II była nieczynna, wybiła jedynie próbny szeląg z datą 1713 r.
Mennica w Lipsku - biła na zlecenie Augusta II monety koronne dla Polski, jednak też w zbyt małej ilości, ażeby mogły zaspokoić potrzeby kraju. Wybito jedynie szóstaki, tynfy, talary, półdukaty i dukaty.
Osobny rozdział stanowią monety bite przez Augusta II dla Saksonii. Na monetach tych August II podkreślał swoje powiązanie z Polską, podając w napisach na monetach piastowaną godność króla Polski oraz umieszczając herby polsko-litewskie przed saskimi, pod koroną królewską.
Notatka: Na podstawie:
Czesław Kaminiński, Jerzy Żukowski: Katalog monet polskich 1697-1763, Warszawa 1980.
