Pierwszy tydzień Powstania Warszawskiego cechował się znaczną dynamiką wydarzeń. Do 4 sierpnia to Polacy byli na ogół stroną nacierającą, mimo iż nie udało się im zająć najważniejszych obiektów w mieście. Potem jednak ruszyły pierwsze niemieckie próby natarcia na Warszawę od zachodu - główne natarcie na Wolę ulicami Wolska i Górczewską oraz mniej energiczne brygady RONA wzdłuż Grójeckiej na Ochocie.

W dniach poprzedzających 7 sierpnia Niemcom udało się przebić korytarz wzdłuż Wolskiej i Chłodnej aż do pozostającego w ich rekach Ogrodu Saskiego i budynków rządowych. Tym samym oddzielili oni Wolę i Stare Miasto od Ochoty i Śródmieścia.

7 sierpnia na Woli gen. Reinefarth od świtu kontynuował natarcie. Jego oddziały wyparły Polaków z rejonu Chłodnej i Ogrodowej, pl. Mirowskiego, Hal Mirowskich i pl. Żelaznej Bramy.  W okolicy Chłodnej i Elektoralnej Niemcy masowo mordowali ludność cywilną - zgodnie z wytycznymi Hitlera i Himmlera. Z mieszkańców Warszawy tworzą "żywe barykady". Wieczorem oddziały powstańcze, pod naciskiem przeważających sił wroga, zostały zepchnięte na Grzybowską i pl. Grzybowski.

Dowódca AK na rejon Woli, Żoliborza i Starówki pragnął wycofać dobrze uzbrojone oddziały Kedywu z Woli na Starówkę, jednak te trwały uporczywie w obronie chcąc do końca osłaniać drogę na Kampinos, z której to strony mogła nadejść odsiecz, ale też i gdzie można by się było wycofać. Ostatecznie Polacy utrzymali się na Woli do 11 sierpnia.

Tego dnia rozpoczęła się również budowa wykopu i barykady, osłaniającej przejście Al. Jerozolimskimi ze strony północnej na południową, czyli z domu nr 20 do domu nr 17. Przejście to do ostatniego dnia Powstania zapewniało łączność oddziałom z obu części Śródmieścia.

ŁW
Zdjęcie: SS-Gruppenführer Heinz Reinefarth w czapce "kubance" oraz żołnierze 3 Pułku Kozaków złożonego z Rosjan i Białorusinów, okolice ul. Wolskiej w trakcie Rzezi Woli,  Wikimedia Commons, CC BY-SA.



O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski.







POLECAMY TAKŻE: