W drugiej połowie 1915 r. wojska niemieckie i austro-węgierskie zajęły byłe Królestwo Polski. Na okupowanych terenach rozpoczęto organizować własną administrację.

Warszawskie Generalne Gubernatorstwo utworzono decyzją cesarza Wilhelma II. Generalnym gubernatorem mianowany został 4 września 1915 r. generał piechoty Hans von Beseler. Powierzono mu najwyższą władzę wojskową oraz cywilną, podlegał jedynie cesarzowi. W terenie powołano instytucje gubernatorów wojskowych i komendantów miejscowych.

W skład Generalnego Gubernatorstwa weszły byłe gubernie: warszawska, kaliska, płocka, łomżyńska, siedlecka, suwalska i część piotrkowskiej. Rządy niemieckie wprowadzono również na obszarze Zagłębia Dąbrowskiego, ale bez Dąbrowy Górniczej. Spod władzy gubernatora warszawskiego wyjęto byłą gubernię suwalską i część siedleckiej - tereny te znalazły się pod zarządem naczelnego dowództwa armii wschodniej.

Utworzenie Generalnego Gubernatorstwa było wynikiem porozumienia zawartego między dowództwem niemieckim a austro-węgierskim w kwestii podziału ziem Królestwa Polskiego. 25 sierpnia ustanowiono austriackie Generalne Gubernatorstwo, które rozpoczęło działalność 1 września z siedzibą początkowo w Kielcach, a od 1 października w Lublinie.
 
Władze niemieckie i austro-węgierskie obiecywały stworzyć po wojnie z okupowanych ziem niepodległe państwo. Taką zapowiedź okupanci zawarli w manifeście cesarzy Wilhelma II i Franciszka Józefa I wydanym 5 listopada 1916.

WL

Ilustracja: wojska niemieckie przed warszawskim ratuszem latem 1915 r., Wolna Licencja.




O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski.







POLECAMY TAKŻE: