Zamek Królewski w Bobolicach
Zamek powstał z polecenia króla Kazimierza Wielkiego około poł. XIV w., być może na miejscu niewielkiego zameczku rozbójników. Początkowo stanowił on własność króla. Na szczycie wzgórza wybudowano wówczas potężną wieżę o okrągłym zarycie i wymiarach 9 m średnicy i 1,5 m grubości muru u podstawy.
W 1370 r. zamek wraz z ziemią wieluńską oraz zamkami Mirów i Olsztyn został oddany w lenno przez króla Ludwika Węgierskiego swemu bratankowi księciu Władysławowi Opolczykowi, za popieranie swoich planów dynastycznych w Polsce. Książę ten w nowo pozyskanych zamkach obsadził załogą niemiecko-czeską. W 1379 Władysław Opolczyk przekazał zamek w ręce swego dworzanina Andrzeja Schöny "de Barlabas", zwanego Andrzejem Węgrem. Armia Opolczyka uprawiała liczne rozboje okradając przejeżdżających kupców, za co w 1396 r. Władysław Jagiełło najechał zbrojnie i odebrał zamek oraz okolice włączając je do dóbr królewskich.
Na przełomie XV i XVI w. zamek przechodzi z rąk królewskich na własność rodziny Krezów herbu ostoja. W 1625 przeszedł w posiadanie Myszkowskich z Mirowa, a w 1651 zakupili go Męcińscy.
W 1657 r. zamek zniszczyli Szwedzi, a w 1661 został opuszczony, następnie częściowo odbudowany. W 1683 r. król Jan III Sobieski jadąc z Wilanowa przez Częstochowę do Krakowa, miejsca koncentracji armii polskiej przed wyruszeniem na odsiecz Wiedniowi, zatrzymał się w Bobolicach. Zamek był znacznie zdewastowany w XVIII i XIX w. przez poszukiwaczy skarbów. W wyniku parcelacji w 1882 r. ruiny otrzymała chłopska rodzina Baryłów. W 1919 i 1922 dokonano inwentaryzacji zamku.
W 1958 r. ruina została częściowo zabezpieczona. W latach 90-tych XX w. stały się własnością prawowitych właścicieli (po głośnej sprawie w sądzie). W 2002 roku ruiny nabył inwestor z zamiarem odtworzenia wyglądu zamku z okresu jego świetności. Przez lata pozostawania w stanie malowniczej ruiny zamek ten stanowił jedną z największych atrakcji turystycznych na Jurze stając się niejako symbolem "orlego gniazda". Obecnie (2002) trwają na nim prace budowlane pod okiem konserwatora zabytków. Docelowo mają się tu odbywać m.in. turnieje rycerskie.
Opis zamku przedstawiony poniżej z pewnością będzie ulegał zmianie wraz z postępem prac budowlanych zatem należy go traktować jako stan sprzed odbudowy. (...)
Ruiny zamku malowniczo wznoszą się na wysokiej skale wapiennej (380 m n.p.m.). Składał się on z zamku górnego i dolnego. Liczne przebudowy od XV do XVII w. zatarły pierwotną gotycką sylwetkę zamku. Zachowały się tylko częściowo mury zewnętrzne zamku górnego z otworami okiennymi, sięgające miejscami do wysokości 3 piętra. W północno-zachodniej części zamku znajduje się mały ganeczek, a po przeciwnej stronie - okrągła wieża, pod którą znaleziono podobno duży skarb. Na terenie zamku dolnego, od strony południowej znajdowała się narożna baszta bramna broniąca majdanu gospodarczego i dostępu do zamku od strony fosy. Ukształtowania ziemne, fosa oraz pozostałości murów obwodowych oraz budynków gospodarczo-mieszkalnych pozwalają się domyślać, gdzie i jak położony był zamek dolny w stosunku do górującego na skale domu pańskiego.
Wg podań ludowych podziemny korytarz miał łączyć ten zamek z oddalonym o 2 km zamkiem Mirów oraz z zamkiem w Ogorzelniku (?).
Z zamkiem w Bobolicach związane są liczne legendy, w tym najbardziej znane o trzech zjawach oraz o duchu księżniczki.
źródło: Jura.art.pl
zdjęcia: Poszukiwania.pl
